quinta-feira, fevereiro 10, 2005

@s amig@s que vam embora

Penso n@s amig@s que vam embora, na procura de horizontes que provavelmente a sua terra nom lhes poida oferecer, mas que presumívelmente também nom vaiam atopar nunca. A marcha de Elvira, apesar de que no seu caso é baixo umhas circunstáncias nalgum caso especiais, obriga-me a rememorar outros casos. Nom sei. É duro marchar e, ao mesmo tempo, resulta difícil nom pensar em marchar de um país que, quanto mais amas, mais te bate. Hoje lembrei-me de Elvira, lembrei-me do duro que resulta assimilar a partida de alguém que, em tam pouquíssimo tempo, se tornou tam importante para mim, e nom puidem, ao mesmo tempo, evitar lembrar-me de umha música da banda catalana de ska Knockouts, que vos ofereço a seguir. Por certo, que amanhá há um acto muito interessante em Ferrol contra a Constituiçom Europeia.

Dius que vols marxar, conéixer d'altres terres,
creuar fronteres, sentir noves idees.
Què esperes trobar? alguna cosa més?
lluny de la teua gent.

Creus que pots marxar, deixant-ho tot enrera,
sense pensar que tu ets d'aquesta terra.
Les teves arrels, les teves emocions,
no es poden oblidar.

EL TEU PAIS ÉS LA TEVA RIQUESA,
LA TEVA GENT ÉS AQUÍ.
EL TEU PAIS ÉS DINS D'AQUESTA FRONTERA
LA TEVA PATRIA ÉS AQUÍ.

Recorda quanta gent ha vessat la seva sang
per mantenir la nostra identitat.
Portes al cor l'orgull de tot un poble
i aixó no es pot esborrar

Mil anys de lluita forjant una nació,
mil anys d'història que ens han donat un nom.
Tenim la força per seguir endavant,
já ningú ens pot aturar.