domingo, fevereiro 06, 2005

Elvira, até outra

Elvira marcha. As Canárias. Muito longe da Galiza. Elvira, volta aginha. Necesitamos-te. Queremos-te. As gadoupas da emigraçom nom tenhem piedade deste país. Foi-se umha das melhores vozes poéticas da Galiza. O Atlántico no-la furta.
Falarei na lingua de Maria Peres,
a Balteira,
musa prostibularia e tecedeira de cantigas coa quentura por entre as coxas.
Falarei na lingua das irmandiñas que arrebolaron con forza
berros de liberación aos pais
da tiranía,
falarei bidueiro,
falarei croio,
sarabia, laxe, seara, burato, morno
sistema de signos,
símbolo
da memoria que esmorece.
Falarei na lingua de Rosalía,
de Xaquina Trillo,
de Mariña Mariño Carou,
a lingua renegada da meniña Carolina Otero violada
no camiño,
a lingua da miña avoa, canteira anónima,
arxina da Terra de Montes,
labradora de sucos na pedra de gra
e nas conciencias de todas as que soñaron ser amazonas
da linguaxe.
Para vós, meniñas de augamel,
mulleres en froita por madurecer,
falarán estes gromos de firmeza que me rebentan nos dentes
e son matas de arandeiras.
As palabras han ser xermolos nas miñas fillas e netas innumerábeis,
despois,
os meus ósos falarán na terra
para dar vida á terra
para dar nome á terra
e á prole que me xurdirá coa boca chea do poexo enchoupado das brañas.

Rebelión da palabra

Elvira Riveiro


3 Comments:

At 10:19 PM, Blogger eli said...

Belíssimo!
Permites que o coloque no meu blogue?
Obrigada.
Abraço.T.

 
At 10:45 PM, Blogger tangaranho said...

O poema nom é meu; é da Elvira, mas a Elvira nom creio que tenha problema em que incluas no teu blog textos dela; de facto acho que gosta dele.

 
At 12:28 AM, Anonymous Anônimo said...

Muito agradecida.

Dia 18 tudo correrá bem. Força!

Abraço. T.

 

Postar um comentário

<< Home